6 Απριλίου: Ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού, που αποσιωπήθηκε όσο καμμιά άλλη στην ελληνική ιστοριογραφία. Οφείλουμε τιμή και μνήμη στους προγόνους μας. Η επίσημη αναγνώριση από την Ελληνική Βουλή είναι επιβεβλημένη.
Ο προπάππος μου, Θεοχάρης Μέγγας, από την Κασταμπολη Ραιδεστού, ειδοποιήθηκε κρυφά, από φίλο του Τούρκο κεχαγιά: -Μας σύναξαν στο τζαμί. Θα γενεί μεγάλος χαλασμός. Μήνυσε την φαμελιά και τους έμπιστούς σου και φύγετε.
Έφτασαν στην Θεσσαλονίκη. Πείνα, φτώχεια, αρρώστιες. Ο παππούς μου Δημοσθένης, παιδάκι τότε, πουλούσε λουκούμια στα συμμαχικά στρατεύματα:
Λουκούμ' και νιρό
μια δεκάρα και τα δυό.
Αντίθετα η προγιαγιά μου Ειρήνη, αφού χωρίς λόγο σκότωσαν τον έφηβο αδελφό της Βαγγέλη στα πρόβατα, έχασε από τις κακουχίες του διωγμού και τους δύο γονείς της.
Πεντάρφανη, την περιμάζεψε μία σπλαχνική γειτόνισσα.
Στον δεύτερο διωγμό, παντρεύτηκε τον προπάππου μου Θανάση Γιουρούκη, που έχασε στο διωγμό την γυναίκα του
, κι απόμεινε χήρος μ' ένα μικρό παιδί..
, κι απόμεινε χήρος μ' ένα μικρό παιδί..
Άς αναπαύονται εν ειρήνη οι ψυχές των προγόνων μας!
Δόμνα Μέγγα