Τα
δώρα δεν συνηθίζονταν στην Ερυθραία τα Χριστούγεννα, αλλά μόνο την
Πρωτοχρονιά, φυσικά όχι στο σημερινό βαθμό. Κάλυπταν κυρίως τις βιοτικές
ανάγκες παλιότερα, γι’ αυτό και ήταν φαγητά, κρασί, ρούχα, παπούτσια,
που πολύ φελούσανε τότες. Πιο συνήθη από τα δώρα ήταν επίσης τα
απλοχερίσματα και τα στερνιάσματα, δηλαδή η προσφορά χρημάτων, οι
μπουναμάδες. Σε κάθε σπίτι, ανήμερα τ’ Άη-Βασιλειού ο κύρης απλοχερίζει
όλα τα μέλη της φαμελιάς του, αναλοής με την παραδοσακκούλα του. Οι
γαλαντόμοι κι οι τζουμέρτηδοι παερήδες (ανοιχτοχέρηδες νονοί) εδώνανε
στις φιλιότσοι (βαφτιστήρια) ντως ένα χρηματικό ποσό, τη λεγόμενη
μπολεστρίνα (μπολιστρίνα) ή στρένιασμα (στέρνιασμα). Σαν ανοίανε το
παραδοπούγγι ντως, δεν ηλυπούσανε τσι παράδες. Οι τεβεκέλες και
κιμπάρισσες παγιρίνες (γενναιόδωρες νονές) εφιλεύγανε τα μικρά με
γλιγουδάκια (λιχουδιές), τσικουλάτες και νουγκάδες αφ’ τη Σμύρνη, αλλά
και τσι βαφτισιμιές τως με κάνα μαλαματικό (κόσμημα).
Δώρα
αντάλλασσαν μόνο οι σαστικοί (αρρεβωνιασμένοι): χρουσαφικά, μεταξωτά
μαντίλια, παπούτσια, φλουριά κλπ. Τα κοσμήματα και τα ρούχα για τις
γυναίκες ή τα παιχνίδια για τα παιδιά θεωρούνταν ως δώρα περιττά από
τους περισσότερους Ερυθραιώτες και συνηθίζονταν μόνο από τους πλούσιους
αστούς των ερυθραϊκών πόλεων (Βουρλά, Αλάτσατα, Τσεσμές), και σπανίως
τους προύχοντες των χωριών, σύμφωνα με σμυρναίικη επιρροή.